Kluczowe, w przypadku żelaza jest to, by dostarczać jego odpowiednią ilość z codzienną, zbilansowaną dietą, a w razie potrzeby racjonalną suplementację, ponieważ nasz organizm nie jest w stanie sam go wyprodukować. Potrafi natomiast magazynować ten cenny pierwiastek w komórkach wątroby, mięśni i szpiku kostnego.1,2
Żelazo należy do mikroelementów o bardzo słabym wchłanianiu (średnio wchłania sie ok. 10% dostarczonego w diecie żelaza). Żelazo dostarczane w formie pożywienia dzielimy na dwa rodzaje:
- hemowe – pochodzenia zwierzęcego, głównie zawarte jest w jajach, mięsie (wołowina, cielęcina), rybach,
- niehemowe – pochodzenia roślinnego, zawarte jest m.in. w nasionach roślin strączkowych, warzywach liściastych.1, 2
Żelazo hemowe łatwiej się wchłania niż żelazo niehemowe. W zrównoważonej diecie człowiek powinien spożywac 10-15 mg żelaza w postaci hemowej i niehemowej, z czego średnio wchłania się do krwi około 10%. Żelazo hemowe wchłania sie prawie w 22%, a niehemowe w 2–5%.1, 2
1. Artym J. „ Udział laktoferryny w gospodarce żelazem w organizmie. Część I. Wpływ laktoferryny na wchłanianie, transport i magazynowanie żelaza.” Postępy Hig Med Dośw. (online), 2008; 62: 599-611.
2. Lieu P.T. et al. “The roles of iron in health and disease.” Mol Aspects Med. 2001 Feb-Apr, 22(1-2):1-87.